Spannend en gevarieerd weekend in het Don Bosco Huis

Het weekend van 12 tot 14 januari is spannend omdat nogal wat jongeren naar het Don Bosco Huis komen en we voor iedereen een plekje, een matras en een kussen moesten organiseren. Gevarieerd door het aantal activiteiten diedit weekend gaan plaats vinden in het huis en in de stad Amsterdam.

Het huis is tot aan de nok toe gevuld met jongeren. Sandra, Hilde en Eefje komen naar het Don Bosco Huis om zich voor te bereiden op hun reis en verblijf  naar de Derde Wereld. Sandra en Hilde vertrekken op drie februari naar Guayaquil, Ecuador om op het Don Bosco straatkinderen project 'Chicos de la calle' van padre Marco te gaan werken. Eefje vertrekt in diezelfde maand naar het straatmeisjesproject van Don Bosco Anbu Illam in Chennai in India.

Intussen draait de leefgroep weer op volle toeren. Nynke heeft een vriendin Anne-Katrin uit Hannover op bezoek en Maria haar zus Yfy. Roderik houdt zich bezig met basketbal en Bas komt later in het jaar zich aansluiten bij de leefgroep.

Intussen hebben we aan drie zwangere meiden gastvrijheid kunnen geven binnen onze leefgroep. Edna met een Ghanese achtergrond, Grace met een Indonesische afkomst en Manuscka, die uit Surname komt. Ze blijven tot aan de bevalling in het Don Bosco Huis wonen. Na de bevalling is er plek genoeg in de diverse projecten voor moeder en kind.

Jongeren uit Maastricht

Zaterdagmiddag krijg ik een groepje van vijf jongeren op bezoek uit Maastricht. Ik heb ze uitgenodigd om naar Het Don Bosco Huis te komen. Ze willen komende zomer met een groepje van zes jongeren naar India. Of SAMEN mogelijkheden ziet voor hen? We bespreken alle voor en tegens. Ze gaan in ieder geval enthousiast weer naar huis. Ze waren eerder bij een andere organisatie geweest voor informatie. Daar kostte het informatiegesprek al 50 euro per persoon. Het had hen niets opgeleverd. SAMEN zal hun vraag bespreken op haar eerst volgende vergadering.

Zusters van Moeder Teresa

Eefje, Sandra en Hilde gaan diezelfde middag in de Jordaan een dagje de handen uit de mouwen steken bij de zusters van Moeder Teresa. Elke dag moet er eten klaar gemaakt worden voor zo'n 70 tot 80 dak-en thuisloze mensen in Amsterdam. De zusters zijn altijd blij met ons aanbod en op de jongeren die zich voorbereiden op een verblijf in de wereld, maakt zo'n dag veel indruk. Ze krijgen de kans met de zusters mee te leven en iets te proeven van hun inzet voor de armen van de stad.

Straks staan ze voor dezelfde situaties in Guayaquil als ze gaan werken met de straatkinderen. Het is tevens een kennismaking met de nood en de armoede in je eigen land.

Als straks de baby komt

's Avonds zitten we met een grote club aan tafel. Nynke heeft gekookt. Twee van onze meiden hebben opvang gevonden bij een vriendin en een zus. Het is belangrijkl dat ze contact houden met hun achterban. Als straks de baby komt, willen ze toch wel iemands hand kunnen vasthouden. Ze zijn soms oh zo bang dat ze er dan alleeen voor staan.

Nachtwandeling door greenlight district

Na het avondeten ga ik met Sandra, Hilde en Eefje naar het Wallengebied. Door het redlightdistricht op de Wallen is een greenlightdistrict geweven van opvangplekken. Ik maak een tocht langs deze plekken waar zwervers, verslaafden, illegalen, dak- en thuisloze jongeren, mensen met HIV en Aids die op straat zwerven, straatpostituees terecht kunnen voor hulp, ondersteuning, medische zorg, opvang en raad.

Uitrusten in een coffeeshop

Het is koud op straat en we brengen op het eind van onze tocht een bezoek  aan  coffeeshop Baba om ons te verwarmen bij een kop thee en warme chocolademelk. Daar rusten we uit, blikken terug op onze tocht en kijken wat rond. Met de laastste tram gaan we weer naar het Don Bosco Huis om daar nog even het programma voor de volgende dag door te nemen.De andere bewoners kijken intussen naar een video ' The Notebook'. Voor ik ga slapen, kijk ik nog even naar mijn laatste mail.

Bedankje Japanners

Het is tien uur in de morgen als ik naar de Nicolaaskerk fiets. Het is koud! De bouw van de ondergrondse dwingt je steeds weer een andere weg te zoeken. Na de viering zijn er bij de koffietafel altijd interessante ontmoetingen. Een Japans echtpaar uit Tokio komt mij bedanken voor mijn zingen. Ze verstaan niets van onze taal, maar ze vonden mijn zingen inspirerend. Ze zijn voor ÈÈn week op vakantie in Nederland en logeren in Delft. Daarna vraagt een jongere mij om te mogen biechten en kom ik in gesprek met een oud-leraar van Don Bosco Leusden.

Eefje, Sandra en Hilde gaan naar de spaansprekende viering. Intussen heb ik bij thuiskomst een gesprek. Na dit gesprek fiets ik weer naar het Wallengebied. Dit keer voor de viering in  de Crypte, de kerk van de verslaafden. Daar zijn Eefje, Sandra en Hilde ook te gast.

Met deze viering wordt het voorbereidende weekend voor onze drie jongeren afgesloten. De viering heeft veel indruk op ze gemaakt. Hen wacht nog de laatste stap: het tekenen van de SAMENwerkingsovereenkomst. Als het aan hen ligt vertrekken ze morgen al. Ze zijn er klaar voor.