Anja Joos een bijzondere vrouw
23 februari 2007

 

 

Anja Joos een bijzondere vrouw

23 februari 2007

DE STAD WAARIN IK LEEF

Als ik jongeren meeneem naar de wereld van dak- en thuisloze jongeren en zwervers, laat ik ze soms de herdenkingsplek zien waar Anja Joos om het leven is gebracht. We houden dan in een kleine kring een moment van stilte.  Wie was Anja en hoe heb ik haar leren kennen

Anja een bijzondere jonge vrouw!

Op maandag zes oktober werd eerst Amsterdam en wat later heel Nederland opgeschrikt door de moord op Anja Joos.

Ik ken Anja van het drugspastoraat. We mochten elkaar wel. Iedere zondagmiddag vindt in de ëcrypteí van het voormalig BethaniÎ klooster een viering plaats voor drugsgebruikers. De ëcrypteí bevindt zich op de ëWallení. Ik draai elke zondagmiddag mee in de vieringengroep. Elke zes weken verdelen we onze taken en evalueren we de afgelopen diensten. Ik geef voorkeur aan het verwelkomen van de gebruikers bij de deur en aan de uitleg van het evangelie. Wij noemen dat ëhet verhaalí. We volgen de liturgische kalender. Het ëverhaal doení betekent het evangelie uitleggen voor de gebruikers. Dus geen preek! Je probeert toe toelichten wat zoín evangelieverhaal kan betekenen voor gebruikers en verslaafden.

De uitleg wordt afgesloten met twee vragen. De reactie daarop van de bezoekers is de ëverkondigingí. Ieders mening wordt gerespecteerd. Het zijn vaak ontroerende en indrukwekkende getuigenissen. Het evangelie krijgt een glans die je nog nooit tevoren hebt gehoord.

Ad van Luyn heeft ook een keer het ëverhaalí uitgelegd. Het maakte veel indruk op de bezoekers van de crypte dat hij de gebruikers en verslaafden kwam opzoeken in de crypte en het verhaal voor hen uitlegde.

Een bijzondere uitstraling.

Anja is een van de vele bezoekers. We kennen elkaar al jaren. Ze had een heel bijzondere uitstraling. Waarschijnlijk door alles wat ze in haar leven heeft meegemaakt. De zondag voorafgaand aan de moord op Anja was ze in de crypte. Ik had haar verwelkomd bij de deur. Ze bleef aanvankelijk nog even buiten staan met haar twee honden. Ze zag er iets beter uit. Dat merk je al gauw op als je met verslaafden werkt. Ze had weer een woninkje na een periode van dakloosheid. Geen vast adres betekent geen uitkering en dat maakt het leven van een verslaafde heel moeilijk, zeker als je ook nog HIV/Aids hebt.

Die zondag had ze een levendige inbreng in de discussie. Het ging over de schepping van de eerste man en vrouw en over relaties. Anja gaat meestal staan om op haar manier haar reactie kracht bij te zetten.

Anja is een erg fragiele vrouw. Twee keer blazen en ze ligt op de grond. Het is voor mij onbegrijpelijk dat zes jongeren op haar los moesten rammen. Het werd haar dood.

Op de zondag na haar dood werd Anja in een speciale dienst herdacht. Ik kon daar niet bij zijn. Met de jongeren, die met mij en Adri mee reisden naar Turijn, hebben we Anja herdacht in een viering in Furtwangen.

Het team van drugspastores hebben Anja een eervolle begrafenis gegeven op Sint Barbara kerkhof,  waar heel veel gebruikers en verslaafden begraven liggen. Als ik begraven wordt, wil ik bij hen liggen.

Anja laat echt een lege plek achter in de crypte. Een jonge vrouw die nog lang een plek in mijn hart zal houden.

Harrie Kanters