De sneeuw valt over de stad. Eindelijk weer een Witte Kerst. Dat maken we al jaren niet meer mee. Wat we elk jaar wel meemaken is dat we op het laatste moment vlak voor de kerst gebeld worden om iemand in huis op te nemen. Of jeugdzorg of streetcornerwork, vluchtelingenwerk of een andere hulpinstelling die ons via internet heeft gevonden, belt ons dan.

Ook deze kerst was het weer raak. We hebben  meestal al drie zwangere dakloze meisjes in huis. Maar altijd is er nog plek voor een noodgeval. Behalve het zeilmeisje Laura zijn er wel meer zeiljongens en zeilmeisjes die problemen krijgen met wat ze in hun leven willen.

Een jongen van 17 zat op het bureau bij jeugdzorg, maar ze wisten er geen raad mee zo vlak voor de kerst. En zo kwam deze jongen bij ons terecht. Vorig jaar was het een jongen uit RoemeniÎ die in de trein beroofd was van zijn papieren en geld. Zo worden we elk jaar wel verrast met een noodsituatie waar iemand in verzeild is geraakt.

De huiskamer is gezellig aangekleed. Een echte Nordman als kerstboom. Kasper en Anne-Meta, twee leefgroepleden, hebben die in de buurt gekocht met wat afpingelen, Anne-Meta heeft de boom verder opgetuid. Onder de boom een kerstalletje. Behalve schapen zijn  een olifant en nog wat andere dieren ook op weg naar de stal. Voor de raam hangt een verlichte STER. Die blijft dag en nacht aan om mensen de weg te wijzen naar het Don Bosco Huis.

Dit jaar hebben we het gezin van een van de groepsleden te gast in huis. Voor de opvang ook belangrijk om zich nog meer thuis te voelen. Veel jongerern missen in deze dagen wel de geborgenheid van een thuis.

Vannacht nog alle projecten plus de jongeren gemaild die momenteel op een project werkzaam zijn en de jongeren die begin januari 2010 vertrekken. Vandaag belde Raj nog vanuit Trichy. Raj heeft ooit een jaar meegeleefd in het Don Bosco Huis. Hij heeft onlangs een film laten maken om vooroordelen  over kinderen, die besmed zijn met HIV, te bestrijden.